আশা

সোঁ‌ৱৰণিৰ কোলাত আপোনমনে জীৱনৰ বাট বুলোঁ‌ , সৰু সৰু কথাৰে মৰম সামৰি পৃথিৱী জুখি চালোঁ‌ , দুবৰিৰ টোপালত আৰু আছেইবা কি ? মৰণ কোলাহলত আৰু বুজিবা কি ?   হৃদয়ৰ এচপৰা এতিয়াও সামৰি থওঁ‌ , নিশাৰ গভীৰতাত নিজৰ লগতে কথা হওঁ‌ , গতিৰ উভতনি সোঁ‌তত ভৰি থ ' লে উন্মাদ ধাননি হয় …