January 6, 2015 | By: গীতাৰ্থ বৰদলৈ

প্ৰস্তাৱনা

সাগৰ দুৰ্বাৰ
উটুৱাই নিয়ে তোমাক,
মই পাৰত
অকলে
নিৰলে
মাণিক পাহৰি
বেথা সামৰি৷

মই তোমাৰ মাজত,
মৃদু কঁপনি
আকাশত
বতাহত
সিপাৰে কুঁৱলী
সূৰ্য নুমায়
তুমি জ্বলি আছা
মোৰ মাজত৷

আমি আছোঁ
আমি নাই,
সময় ভাঁহে
চকুলো শুকায়,
লঠঙা পথাৰত ৰৈ
মই
দুগাল
বতাহে কঁপায়

পঢ়ি ভাল পালে ৰাইজক জনাওক!

0 comments: